Dnia 8 września 2019 roku zmarł w wieku 44 lat nasz pacjent, śp. Grzegorz Łojewski. Był naszym najstarszym podopiecznym. Pod opiekę WHD został przyjęty w maju 2001 roku.
Czytaj dalej...
4 września 2019 r. Marta Kielczyk, zwyciężczyni Wielkiego Testu TVP o II wojnie światowej, odwiedziła Fundację Warszawskie Hospicjum dla Dzieci.
Czytaj dalej...
25 lat temu – 1 września 1994 roku – rozpoczęło pracę Warszawskie Hospicjum dla Dzieci. Była to pierwsza w Polsce placówka zajmująca się pediatryczną domową opieką paliatywną.
Czytaj dalej...
Zwycięzcy Wielkiego Testu TVP o II wojnie światowej wsparli Fundację Warszawskie Hospicjum dla Dzieci.
Czytaj dalej...
Od początku 2019 roku Liga Charytatywna wsparła Warszawskie Hospicjum dla Dzieci łączną kwotą 9870 zł.
Czytaj dalej...
Trzy pokolenia, 3 osoby, ponad 300 km do pokonania na rowerach. Cel – zebrać 30 tys. zł dla Warszawskiego Hospicjum dla Dzieci.
9 sierpnia 2019 r. Tomasz (60 l.), Krzysztof (40 l.) i Mateusz (18 .) wyruszą w trasę: Warszawa, Legionowo, Nasielsk, Ciechanów, Mława, Działdowo, Ostróda, Elbląg, Stegna aby zebrać 30 tys. zł dla podopiecznych Fundacji Warszawskie Hospicjum dla Dzieci. Dobro to czyny a nie słowa, dlatego wyruszają, aby promować idee pediatrycznej opieki paliatywnej.
Czytaj dalej...
12 lipca 2019 r. Fundacja Warszawskie Hospicjum dla Dzieci uszyskała akredytację Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego i została dodana do wykazu jednostek akredytowanych do prowadzenia staży kierunkowych.
Jednostka organizaująca/specjalizująca:
Fundacja Warszawskie Hospicjum dla Dzieci; Hospicjum domowe dla dzieci
Nazwa stażu:
Staż kierunkowy w zakresie opieki paliatywnej w ramach specjalizacji: neurologia dziecięca
CMKP - Jednostki akredytowane do prowadzenia staży kierunkowych
Czytaj dalej...
Zapraszamy do lektury kolejnego wydania naszego Informatora.
Czytaj dalej...
Pediatryczna i perinatalna opieka paliatywna są nowymi dziedzinami medycyny, w których ograniczone zastosowanie mają rozpowszechnione we współczesnej medycynie sposoby podejścia i modele teoretyczne. Medycyna oparta na dowodach naukowych (EBM – Evidence-based medicine) zbyt często traktuje randomizowane badania epidemiologiczne i kliniczne wykorzystujące biostatystykę jako jedyne wiarygodne źródło dowodu.
Powszechne stosowanie EBM i przywiązanie do tego podejścia sprawia, że opisy poszczególnych przypadków klinicznych lub małych grup pacjentów traktowane są jako mało wiarygodne. Nie zgadzamy się z takim podejściem. Zdobyte w okresie ćwierćwiecza działalności Warszawskiego Hospicjum dla Dzieci doświadczenia w opiece nad stojącymi w obliczu śmierci dziećmi i ich rodzinami dowodzą, jak wielkie znaczenie ma zarówno drobiazgowa obserwacja kliniczna poszczególnych przypadków, jak i potrzeba uwzględniania całokształtu uwarunkowań psychospołecznych towarzyszących umieraniu dziecka. Dlatego Standardy pediatrycznej i perinatalnej opieki paliatywnej, zawierające praktyczne, często unikatowe zasady opieki, powstały na podstawie takiego właśnie podejścia.
Jak kochać dziecko? To fundamentalne pytanie zadał lekarz pediatra, dr Janusz Korczak, w tytule książki wydanej w 1918 r. Odpowiedź na to pytanie stanowią sformułowane przez autora trzy zasadnicze prawa: (1) prawo dziecka do śmierci, (2) prawo dziecka do dnia dzisiejszego, (3) prawo dziecka, by było tym, czym jest, oraz – dodatkowo – prawo dziecka do wypowiadania swych myśli, czynnego udziału w naszych o nim rozważaniach i wyrokach.
Proponujemy, aby pediatryczna i perinatalna opieka paliatywna były tworzone, analizowane, badane i opisywane w oparciu o te cztery zasady, które nazwaliśmy „paradygmatem Korczakowskim”.
Przykładem zastosowania tego paradygmatu w dzisiejszych czasach są dwa dokumenty: „Karta praw dziecka śmiertelnie chorego w domu” Rzecznika Praw Obywatelskich oraz wytyczne dla lekarzy Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego „Zaniechanie i wycofanie się z uporczywego leczenia podtrzymującego życie u dzieci”.
W drugim z wymienionych powyżej dokumentów napisaliśmy: Prawa do życia nie można rozpatrywać w oderwaniu od prawa do śmierci w przypadkach nieuleczalnych chorób u dzieci. Uprawianie medycyny – w uznaniu jedynie prawa do życia i równoczesnym sprzeciwie wobec śmierci – ogranicza ją do działań mających na celu wydłużanie życia za każdą cenę i w każdym przypadku. To jednostronne podejście może prowadzić do paternalizmu, działań jatrogennych, eksperymentów medycznych i uporczywej terapii.
Pragniemy, aby niniejsza publikacja wpisała się w ten „Korczakowski” nurt myślenia o chorym dziecku i jego potrzebach.
Autorzy
Czytaj dalej...